Hayatta başarması zor ama başardığında çok mutlu olduğun şeyler vardır. Benim için sigaraya elveda demek böyle bir şeydi. Ama asıl övündüğüm şey sigarayı bırakmış olmam değil, 10 yıl boyunca elimi sürmemiş olmam. Hayatımda övünmekten en mutlu olduğum başarımda budur.
Çoğu kişi gibi benimki de bir gençlik hevesi daha doğrusu hatasıydı. İçmiş bulunduk sonra da devamı. Kalktıktan sonra, yemekten sonra, çayla birlikte… Nefis isteyince hemen sigaraya uygun bir ortam bulunur.
Tam 23 yıl sigara içtim. Günde 2 paket içiyordum bazen 3 pakete kadar çıkıyordu. Yaş 40’a dayanmıştı ama ben hala gençlik hevesimin tutsağıydım. Artık 2 kat merdiveni çok zor çıkar olmuştum. Yakın bir yere bile gidecek olsam da nefes nefese kalmamak için araba kullanır olmuştum. Birde yan komşum Ahmet Bey vardı. O da benim gibi yılların tiryakisi. O da merdiven çıkarken yorulur olmuş artık. Bir akşam eşiyle misafirimiz oldu da anlattı. Sonra da “Geçen gün seni de nefes nefese gördüm Mesut Bey, bu mereti bırakmak için geç bile kaldık.” dedi. Haklıydı, birbirimizi cesaretlendirdik, bırakacağız dedik, sözler verdik. Ertesi sabah cebimdeki paketi, çakmağı, evdeki tüm küllükleri kaldırdım çöpe attım. Ahmet Bey ile her akşam parkta yürüyüş yapmaya gittik. Her gün birbirimizi cesaretlendirdik. Hala yürüyüşe devam ederiz ama o günden beri ağzımıza sigara sürmüş değiliz.
Size tavsiyem bir meşgaleniz ve yanınızda sizi destekleyen bir arkadaşınız olsun. Gözünüz korkmasın başlamak kadar bırakmak da kolay gelir.