Sigaraya elveda deyişimin hikayesi 2012 yılına dayanır. Sigaraya başlamamın üzerindense tam 20 yıl geçmişti. Düşünüyorum da harcadığım paraları şimdiki birikimimin en az 3 katını harcamışım bu merete. O parayla yapabileceklerimi düşündükçe daha çok üzülüyorum. Neyse zararın neresinden dönersen kardır demişler.
Sigara içmeyi çok sevmeme rağmen bırakmam gerektiğinin her zaman için farkındaydım. Bunu yıllarca yapan birisi olarak çok net şunu söyleyebilirim. Ertelemek çığ gibidir. Bir gün ertelersen hafta olur. Hafta bakmışsın haftalara dönüşmüş, haftalarsa yıllara. Nasıl geçtiğini anlamadan elindeki zaman uçar gider.
20 yıllık tiryakiliğin sonucu olarak öksürmelerim çok fazla artmıştı. Hatta o kadar çok artmıştı ki uykumu bölecek hale gelmişti. Her sabah uyanır uyanmaz elimin gittiği sigara paketine ve çakmağa bile nefret ederek bakar olmuştum. Daha önce bırakma denemelerim olmuştu ancak başaramamıştım. Bırakmalıydım ama bu kez farklı bir yol denemeliydim.
İş yerindeki arkadaşlarıma açtım konuyu. Çoğu sigara kullanmıyordu ve bırakmam konusunda beni inanılmaz desteklediler ve cesaretlendirdiler. Bırakacağım günü belirledim ve onlara söyledim. Benim için o hafta boyunca planlar yaptılar. İş çıkışı sinemaya, konsere ya da sigara içilmeyen kafelere gitmek gibi. Birkaç hafta boyunca her gün bu şekilde aklımdan çıkardım sigara içmeyi. Özellikle ilk günlerde irademe karşı koymakta çok zorlandım. Sigara içenleri görünce içme isteğim arttı ama artık hem kendimi hem de arkadaşlarımı daha fazla hayal kırıklığına uğratamazdım.
Her geçen hafta biraz daha iyiye gitti. Aradan aylar geçse de canınız sigara içmeyi istemiyor değil. Ancak bırakma geçmişinin verdiği güç o isteğe daha kolay karşı koymanı sağlıyor. Diyordum ya günler, haftalara, haftalar yıllara dönüşüyor diye. Bıraktıktan sonra da aynı şekilde oldu ve her geçen gün beni daha güçlü kıldı. Artık öksürükler uykumu bölmüyor ve rahat rahat nefes alabiliyorum. Tam 5 yıldır bunun mutluluğunu yaşıyorum.